Hotel Schimmel&Moos przez lata służył jako dom wakacyjny dla pracowników niemieckich kolei państwowych.

Deautsche Reichsbahn

Niemieckie koleje państwowe były spółką kolejową, która funkcjonowała od 1920 roku. Początkowo zarządzana przez Ministerstwo Transportu Rzeszy, w 1924 wydzielona i prowadzona już jako samodzielne przedsiębiorstwo państwowe.

W tamtym czasie kolej rozwijała się technicznie i ekonomicznie. Oprócz standardowych lokomotyw parowych wprowadzono szybsze zespoły trakcyjne z silnikiem diesla. Rozpoczęto również budowę berlińskiej kolei miejskiej S-bahn. Projekt ten zyskał uznanie na całym świecie i znalazł naśladowców w innych miastach świata.

Koniec Republiki Weimarskiej i przejęcie władzy przez Hitlera oraz narodowych socjalistów spowodowało zaniedbanie rozbudowy kolei na rzecz zbrojenia – w 1937 roku przedsiębiorstwo przestało być niezależne i ponownie przeszło pod bezpośrednią administrację Ministerstwa Transportu Rzeszy.

Po drugiej wojnie światowej Deutsche Reichsbahn zachowała swoją nazwę w sowieckiej strefie okupacyjnej. Eksploatowana na zlecenie radzieckiej administracji wojskowej stała się państwową koleją NRD. Innowacje techniczne (np. wprowadzenie lokomotyw parowych Reko i V180) rozwinęły kolej na nowo. W latach 70-tych utworzono sieć Intercity – szybkie połączenia międzymiastowe, pozwalające na swobodne poruszanie się między miastami.

W roku 1994, czyli kilka lat po zjednoczeniu Niemiec, w ramach reformy kolei, spółka została połączona z kolejami zachodnimi i weszła w skład holdingu DB AG.

Hotel Schimmel&Moos

Miejscowość, w której znajduje się hotel Schimmel&Moos położona jest w sercu wielkiego, zalesionego terenu. Popularność regionu wzrosła, gdy w latach 30-tych XIX wieku powstało w miasteczku sanatorium, w którym stosowano hydroterapię. Początkowo używano zaledwie kilku wanien, natrysków i łaźni skrzyniowych. Po 30 latach odnowiono i rozbudowano dom zdrojowy – budynek wyposażono w basen ze sztuczną falą, gabinet lekarski. Oprócz obiektów uzdrowiskowych w dolinie zbudowano liczne wille i domy.

Na początku XX wieku sanatorium upadło, a kompleks budynków został przejęty przez korporację z branży spożywczej, która przekształciła obiekty w dom rekreacyjno-wypoczynkowy dla swoich pracowników. Mimo zamkniętego sanatorium turystyka rozwijała się. Malowniczy górski charakter okolicy przyciągał turystów. Na wypoczynek w tym regionie przyjeżdżały również dzieci dotknięte katastrofą w Czarnobylu.

Hotel Schimmel&Moos był domem wakacyjnym dla pracowników kolei. Złożony z dwóch części – starszej i młodszej (dobudowanej prawdopodobnie w latach 60-70).

Turystyczny boom skończył się jednak w latach 90-tych, Wiele pensjonatów i hoteli upadło i pozostało opuszczonych. Mieszkańcy miasteczka i stowarzyszenia próbowały swoich sił przyciągając inwestorów. Niestety nie przyniosło to większych rezultatów. Kilka budynków, w tym te z lat 30-tych zburzono.

W czasie kryzysu migracyjnego pojawił się odgórny pomysł przekształcenia nieużytków, w tym hotelu Schimmel&Moos na tymczasowe domy dla imigrantów. Kilka projektów było już w zaawansowanym stadium. Mieszkańcy jednak protestowali przeciwko takiemu rozwiązaniu i ostatecznie hotelu nie zaadaptowano na dom dla imigrantów. Nadal pozostaje pusty.