Obiekt Alfa powstały w latach 70-tych pełnił rolę tajnego laboratorium wojskowego, w którym prowadzono badania nad ochroną przed bronią masowego rażenia. W tamtym czasie był to najnowocześniejszy obiekt tej klasy.
Zimna Wojna
Okres Zimnej Wojny i rosnących napięć między mocarstwami ZSRR i USA niewątpliwie stanowił realne zagrożenie wybuchu kolejnego światowego konfliktu zbrojnego. W Polsce Ludowej, która znajdowała się pod dominacją Związku Radzieckiego już w 1952 roku weszła w życie ustawa, na mocy której przystąpiono do budowy obiektów ochronnych, m.in. schronów przeciwlotniczych na terenie najbardziej narażonych na atak miast. W związku z realnym zagrożeniem ataku bronią atomową, pod koniec lat 50-tych rozpoczęto również budowę schronów przeciwatomowych.
Zagrożeniem był nie tylko potencjalny atak jądrowy. Obawiano się również użycia broni biologicznej na skalę masową. W latach 70-tych powstał więc Obiekt Alfa – laboratorium wojskowe, w którym prowadzono badania nad ochroną przed tego typu bronią (m.in. laseczki wąglika czy pałeczki dżumy). Obiekt miał pełnić funkcję diagnostyczną w przypadku skażenia biologicznego lub chemicznego. Znajdowało się w nim laboratorium biologiczne III – najwyższej klasy bezpieczeństwa.
Obiekt Alfa pełnił również funkcję schronu. Choć jego powierzchnia wynosi 150m2, znajdowały się tu między innymi komory służące do odkażania i komory badawcze, laboratoria, gabinet lekarski, biuro i dyspozytornia a także maszynownia z wentylatorami i stacją filtrów, dostarczającymi powietrze z zewnątrz.
