Niedaleko najpopularniejszego w Chorwacji kurortu Makarska, w środku sosnowego lasu, mieści się opuszczony wojskowy szpital dziecięcy. Zbudowany został w latach 1963-1964 na potrzeby leczenia i rehabilitacji chorób płuc u dzieci żołnierzy ówczesnej jugosłowiańskiej armii. Zaprojektowany w stylu modernistycznym budynek ma okrągły kształt i opiera się na filarach, nad którymi znajdowały się sale. Na parterze przestrzenny hol, który pełnił funkcję świetlicy i miejsca odpoczynku oraz zabawy. Przez środek przebiega wielka rampa.

Obiekt był projektowany w latach 1960-1962 przez architekta Rikarda Marasovića. Budynek miał być przykładem nowoczesnej jugosłowiańskiej architektury.

W środku jest bardzo jasno – wielość okien pozwala na wykorzystanie światła dziennego. Architekturą szpital nieco przypomina nasze rodzime Okrąglaki. Miejsce z założenia miało być estetyką porównywane do sanatorium uzdrowiskowego. Zupełnie nie przypomina standardowych szpitalnych gmachów z przygnębiającymi długimi korytarzami. Pomiędzy salami mieściły się pokoje pielęgniarek. To rozwiązanie optymalizowało dostępność sanitariuszy w razie nagłego wypadku. Każda sala miała dostęp do tarasu.

Szpital służył małym pacjentom do końca lat 80-tych XX wieku. W czasie wojny na Bałkanach został poważnie zaniedbany, a po upadku Jugosławii przestał pełnić swoją funkcję. Pojawiły się trudności z prywatyzacją. W końcu przeszedł na własność przedsiębiorstwa państwowego zarządzającego dawnymi obiektami wojskowymi. W 2012 roku szpital dziecięcy przestał być chroniony. Uległ poważnej dewastacji, w środku mnóstwo szkła, śmieci. Okazało się, że nie jest dostosowany do ekonomicznych standardów na obecnym rynku, dlatego jest problem z jego zaadaptowaniem. Ten fakt mocno dziwi ze względu na to, że z budynku jest widok na góry, a od brzegu morza i plaży dzieli go niecałe 25m.

W 2012 roku wydano decyzję o wpisaniu szpitala do rejestru miejsc chronionych, a także do rejestru własności kulturalnej Chorwacji. Oznaczenie zostało wydane na 3 lata, więc wygasło w roku 2015. Nasza wizyta w czerwcu 2017 roku pokazuje, że szpital dziecięcy popada powoli w ruinę, a żadne widoczne kroki nie zostały podjęte.

Szpital jest ogólnodostępny, wejście bezproblemowe, teren niezabezpieczony. Położenie budynku tuż przy plaży i marinie jest dla opuszczonego obiektu w tym wypadku przekleństwem. Regularnie urządzane są tam alkoholowe spotkania, co widać po ogromie pustych butelek, a plażowicze wykorzystują pomieszczenia jako toaletę. Pomimo tego, jest to miejsce godne polecenia, ze względu na swoją ciekawą architekturę.